Bir Pazar Harikası

Esas Oğlanla gerilimli dakikalar yaşadık bugün.İkimiz de inat,%90 egodan oluşan birer yaratığız resmen.E bu durumda alttan alan kimse de olmuyor. Sahiplenme duygumuz da had safhada.Bir kıskançlığımız eksik. O da kararında allahtan.Yoksa saç başa gireriz ve büyük ihtimalle bundan zararlı çıkan ben olurum. Ama belki onun da suratında birkaç tırnak izi olabilir :) Ayy ne şiddet içerikli şeyler yazdım ben böyle ya. 

Bugünkü sorunumuz, benim başka şehirde yaşayan arkadaşımın yanına gitmek istemem. Zaten birlikte gideceğiz.Tartışacak birşey de yok ortada ama varsayımlarla ne yapıp edip tartışma çıkardık. 

"Ben yalnız gidecek olsaydım izin vermeyecektin değil mi?" dememle başladı herşey. Evet bu prensibimiz. İkimiz de bir yere giderken izin alıyoruz.Aslında izin gibi de değil.Sadece birbirimizi önemsediğimizi belirten birşey işte. Sadece o "gidebilir miyim" cümlesini duymak istiyoruz ikimiz de. Başlarda biraz yadırgamış olsam da alıştım. E bir buçuk yıldır çıkıyoruz o kadar da olsun. İşte izin verirdim vermezdim derken konu benim önceden yaptığım hatalara geldi. Ben de "yaptığım hataları ısıtıp ısıtıp önüme koyamazsın" deyince iyice büyüdü tartışma.

Şu durumdan nefret ediyorum ya. O neden hiç hata yapmıyor. İlişkimizin en büyük ve unutulmaz hataları bende resmen. Onu da gayet iyi anlıyorum.Ben olsam suratına vura vura hayatta unutturmazdım.Onun söyledikleri az bile. Of ne bileyim işte.Keşke zamanı geri alabilsem ama maalesef pek mümkün değil.

Tartışma mekanımız da araba.Önce bir cafede oturduk baktık konuşamıyoruz.Ben söylemek istediklerimi söyleyemiyorum, gözlerim doluyor ağlayamıyorum falan. "Hadi kalk arabada konuşuruz" dedi. Dışardan bakan bir insan için çok komik bir andır eminim. Biz tartışırken görüntü var ses yok.Ben bazen ağlamaya başlıyorum.O direksiyona patlatıyor :D Neyse tartıştık tartıştık ve birbirimizin mutlu olacağı şeylere egolarımız için engel olmamaya karar verdik. Yani ben arkadaşımın yanına gidince mutlu olacaksam o buna engel olmayacak.Ben de aynı şekilde tabi. Ve sonundaa dudaktan bir öpücükle bu sayfayı kapattık :)

Günün unutulmazına gelirsem. Esas oğlan çalıştığı kurumdaki müdürle ilgili birşeyler anlatmaya başladı.Müdür haftasonu bile işle ilgili şeyler düşünüp kurumu arayıp duruyormuş.Esas oğlan bu durumu "Haftasonunun tadını çıkar ya.Yay t*şaklarını otur evinde" diye tasvir edince beni bir gülmek aldı, tutamıyorum kendimi.Bir de o adamı daha önce gördüm.Hayalimde canlandırmamaya çalışsam da olmadı :D Esas oğlan elimi bir ısırdı. "Milletin t*şaklarını hayal etme gebertirim seni" deyince daha çok gülmeye başladım.Ve evet şu anda parmağımda hala diş izi duruyor.Oyy yirim :D

"Bugünü unutalım ve bu konu bir daha aramızda tartışma yaratmasın" gibi kararlardan sonra eve bıraktı beni. Seviyorum sıpayı yaa.İyi ki girdi hayatıma.

Allahım kendim olmak ve aklımdaki herşeyi yazmak harika bir duygu.Bayıldım buna :D